تقریباَ تمام علائم این بیماری را می توان در بیماری های دیگر نیز مشاهده کرد.به همین خاطر گاهی اوقات اطمینان از ابتلا به این بیماری (در زمان عود اولیه آن ) دشوار است.بعضی از آزمایش ها می توانند در تشخیص ابتلا به بیماری مفید بوده و ابتلای احتمالی به بیماری را نشان دهند یا احتمالاً دلیل مشاهده علائم در بیمار را مشخص نمایند.
-
معاینه عصبی:
این معاینه را متخصص مغز و اعصاب انجام می دهد تا متوجه شود که آیا اعصاب شما صدمه دیده اند یا نه. این معاینات شامل موارد زیر هستند:
۱.تغییر یا ضعف در بینایی
۲. بررسی حرکات چشم
۳. بررسی قدرت دست یا پا
۴. تست تعادل و هماهنگی
۵. بررسی مشکلات گفتاری
۶. تست رفلاکس دست و پا
پزشک در این معاینات به دنبال تشخیص هرگونه ناهنجاری است تا در صورت مشکوک بودن به نتایج معاینات خود، آزمایش ها و تست های تشخیصی دیگر را برایتان تجویز کند.
-معاینه چشم:
یکی دیگر از آزمایشات تشخیص ام اس ، معاینه چشم است که در آن میدان دید، قدرت عضلات چشم و فشار داخل کره چشم بررسی می شود. وجود اختلالات زیر طی معاینه می تواند احتمال ام اس را تائید کند:
۱.نوریت اپتیک :
آسیب دیدگی عصب بینایی باعث اختلال ناگهانی در بینایی شده و بیمار را دچار نقص در میدان دید، ناتوانی در تشخیص رنگ ها و درد چشم ها می کند.
۲.نیستاگموس:
این بیماری در اثر صدمات عصبی به ساقه مغز یا مخچه ایجاد می شود.این عارضه باعث حرکت غیرارادی چشم ها به سمت جلو، عقب، بالا یا پایین می شود.
۳.دیپلوپی یا دوبینی:
آسیب به مسیر های عصبی کنترل کننده چشم باعث مشکل دوبینی می شود. دیپلوپی در واقع یکی از علائم اولیه ام اس است.
علت بروز هر یک از اختلالات بینایی باید کاملاَ بررسی شود و اگر علت این اختلالات بیماری های دیگر نباشد، بیماری ام اس تائید می شود.
۴.آزمایشات پونکسیون کمری:
که سوزن بلندی وارد ستون فقرات می شود و از مایع مغزی-نخاعی نمونه می گیرند
۵.ام آر آی:
ام آر آی برای تولید تصویری از مغز، نخاع و گاهی اوقات سایر قسمت های بدن استفاده می شود.این تصاویر می تواند آسیب مربوط به ام اس را نشان دهد.